როტორული ძრავი არის შიგაწვის ძრავთა ერთ-ერთი წარმონადგენელი, რომელიც პირველი მსოფლიო ომის დროს იქნა შექმნილი (1920წ). თავდაპირველად ამ ძრავას 80 კილოვატის განვითარება შეეძლო მაგრამ, დროთა განმავლობაში მოხდა მათი ავიაციაში გამოყენება და შესაბამისად სიმძლავრეც გაიზარდა.
როტორულ ძრავში არ არის ისეთი ნაწილები გამოყენებული, რომელთაც ჩვეულებრივში ვხვდებით. არსებობს ერთ, ორ, სამ და ოთხ როტორიანი ძრავები. პირველი ავტომობილი რომელიც ამ უკანასკნელით აღიჭურვა იყო Mazda Cosmo (2 როტორიანი).
მოკლედ განვიხილოთ ამ ძრავის მუშაობის პრინციპი. ჩვეულებისამებრ ბლოკში მოთავსებულია მუხლა ლილვი და იგი შიგ ბლოკშივე ტრიალებს, მაგრამ როტორულ ძრავის შემთხვევაში, კი პირიქით. მუხლა ლილვი ადგილზეა და მთლიანი ძარა ტრიალებს მის გარშემო.
როგორ მუშაობს როტორული ძრავი
ამ ძრავებს, სხვა მრავალთაგან გამოარჩევს ისიც, რომ უძველესი დროიდან (ავიაციის პერიოდშიც კი) უარი ითქვა კარბურატორზე და მისი ადგილი ფრქვევანებმა დაიკავეს.
როტორულ ძარებს უფრო ხშირად მაზდას RX სერიის ავტომობილებში ვიხილავთ, მაგალითად RX-7 ან RX-8.
ქარხნულად ეს ძრავები არ გამოირჩევიან სიმძლავრით, მაგრამ მცირედი ცვლილებების შეტანისას (ბლოკი, როტორები, ფრქვევანები) 80-იდან 300მდე და უფრო მეტ კოსმიურ რიცხვებთან ახლოვდებიან.
აღსანიშნავია ასევე ის, რომ დიდი ზომის ტურბინის დაყენებისას როტორულ ძრავებს არ აქვთ ე.წ. Turbo Lag რაც ნიშნავს დროის მონაკვეთს ტურბინის გახსნამდე.
სამწუხაროდ, მაზდამ 2010 წელს უარი თქვა როტორიან ძრავებზე, რამაც ავტომოყვარულები იმედგაცრუებული დატოვა, მაგრამ მაზდას განცხადებით, ისინი მუშაობენ RX-9 კონცეპტზე რომელიც 3 როტორიანი ძრავით აღიჭურვება და ქარხნულად 300+ ცხენის ძალა ექნება.
ზემოთხსენებული როტორული ძრავები არის ძალიან პატარა, ანუ სურვილისამებრ, ჩაის მაგიდაზე შეგიძლიათ იგი ააწყოთ რაც მის სიმსუბუქეზეც მეტყველებს. ყველაფერ ამასთან ერთად აქვს მინუსიც და ეს მინუსი მის სიჩქარეში გამოიხატება. ანუ, დიდი სისწრაფისას და დიდი დატვირთვისას ხშირია მისი "დასტუკება", რაც გამომდინარეობს მისი ინტენსიური ცვეთისგან და დაბალრესურსიანობისგან.
არსებობს ბევრი მითი ამ ძრავთა კუბატურაზე. ქარხნულად 1.0-დან 1.3-მდე მერყეობს მაგრამ დიდი წვის გამო, ბევრი ამბობს რომ ეს 2.5 ან სულაც 3.6 არის.
